امروز سعى كردم قبل طلوع خورشيد بيدار بشم، برم به ساحل شرقى و يك طلوع متفاوت رو ببينم، جدا توضيحش رو ميدم. بعد از ديدن خورشيد برگشتم به فَلى و دوباره خوابيدم. ساعت ده بعد از تمام شدن صبحانه نسبتا خوب جزيره گردى رو شروع كرديم. دو تا آبشار زيبا ديديم. جاى بعدى يك استخر طبيعى بزرگ بود كه هشتاد درصدش داخل غار بود. حدود پنجاه تا دانش آموز براى پيك نيك اومده بودند اونجا و حسابى شيطنت و خوشحالى ميكردند. يكى از معلم ها ما رو هم براى ناهار دعوت كرد. برنج به هم چسبيده، مرغ سرخ شده، سوسيس و پياز داغى كه به سبك ايرانى ها خيلى سرخ شده بود همراه بچه مدرسه اى ها خيلى چسبيد.
ساموا دقيقا روى خط فرضى زمانى قرار گرفته. ساعت اينجا از همه كشورهاى دنيا جلوتره و از ایران هم ده و نیم ساعت جلوتره. امروز با رفتن به ساحل شرقى ساموا و ديدن طلوع خورشيد اولين نفر روى كره زمين بودم كه طلوع خورشيد پنجشنبه يازدهم آذر رو ديدم 🌞
سى كيلومتر ديگه كه از سواحل ساموا به سمت شرق حركت كنيم ميرسيم به سامواى آمريكايى كه جزو نيمكره غربى محسوب ميشه و از نظر زمانى بيست و چهار ساعت از اينجا عقبتره! هر روز اولين كسانى كه طلوع خورشيد رو ميبينند و روز رو شروع ميكنند ساكنان سواحل شرقى ساموا هستند.
تلاش چهار ساعته امين الجزايرى و رفيقش جواب داد و قليان با آناناس و قوطى كنسرو چاق شد. من قليان دوست ندارم ولى كسانى كه ديشب تستش كردند گفتند با طعم آناناس معركه بوده 👌👌👌
آخرين جايى كه امروز ديديم خاص ترين مكان ساموا هست. دو تا حفره آتشفشانى كنار هم كه از پايين به هم ارتباط دارند. يكى ازاين حفره ها از طريق يك تونل كوتاه به اقيانوس راه داره و داخل اين حفره ها آب مياد. دهانه يكى از حفره ها خيلى بزرگه و از سطح زمين بيست مترى پايينتره. يك نردبان براى پايين رفتن و شنا كردن داخل اين حفره آتشفشانى قرار دادند. از داخل اون تونل آبى هم ميشه زيرآبى شنا كرد و به اقيانوس رسيد. رابين اين كار رو انجام داد ولى من چون شنا كردنم تعريفى نداره اعتماد به نفس انجامش رو نداشتم.
قبل از غروب يك هتل لوكس كنار ساحل براى گرفتن اتاق رفتيم كه قيمتش وحشتناك بود. ارزونترين اتاقش هشتصد تالا بود. توى جاده رانندگى كرديم و نهايتا يك “فَلى” كنار ساحل به قيمت هشتاد تالا پيدا كرديم. از شب قبل هم ساده تر. بدون صبحانه و شام و حتى پنكه هم نداريم.
اينجا خونه هاى مردم فَلى هست. چيزى شبيه آلاچيق دايره اى با اندازه هاى مختلف. يك سقف و چند تا ستون اطرافش. تقريبا همش از چوب درخت نارگيل درست ميشه. معمولا ديوار نداره و اگر هم داشته باشه ديوار كوتاهه و تا بالا نمياد. ظاهرا بدليل بادهاى شديد اقيانوسى از قديم خونه يا همون فَلى رو اينجورى ميساختند تا باد خرابش نكنه. البته سيستم تهويش هم در شب خوبه 😊🏡
تاریخ سفر: پاییز ۱۳۹۵
احمد خانی عاشق سفر و دیدن سرزمین های متفاوت
بدون دیدگاه