مقدونیه زادگاه اسکندر؛ سفرنامه، ویزا و راهنمای سفر

احتمالا برای اکثر ما مقدونیه یاداور اسکندر مقدونی، حمله اون به ایران و به آتش کشیدن تخت جمشید هست. جدای از این حافظه تاریخی، به نظرم مقدونیه زیباست و ارزش یکبار دیدن رو داره. در ادامه سفرم به منطقه بالکان و بعد از دیدن کشورهای اسلوونی، کرواسی، بوسنی و هرزگوین، مونته نگرو و آلبانی به مقدونیه رسیدم و شهرهای اوهرید، اسکوپیه و بیتولا رو دیدم. سفرنامه مقدونیه مختصر و بر اساس گزارش های روزانه ای هست که در طول سفر نوشتم و بعد از سفر راهنمای سفر، ویزا و مجموعه عکس ها به اون اضافه شد.

مختصری در مورد مقدونیه

مقدونیه تاریخ بسیار قدیمی داره که به هزاران سال قبل برمیگرده که بخشی از اون بر سرنوشت کشور ما هم تاثیر زیادی داشته. اگر بخواهیم تاریخ معاصر مقدونیه رو بگیم باید از زمانی شروع کنیم که مقدونیه و بخش بزرگی از بالکان بخشی از امپراطوری عثمانی بودند. در سال ۱۹۱۲ با تضعیف عثمانی و شروع جنگ های بالکان، سرزمین باستانی مقدونیه بین سه کشور یونان، بلغارستان و صربستان تقسیم شد. اون قسمتی از مقدونیه که سهم صربستان شده بود بعدها تبدیل به یکی از جمهوری های کشور سوسیالیستی یوگسلاوی شد. با فروپاشی بلوک شرق و یوگسلاوی، کشور مقدونیه هم در سال ۱۹۹۱ اعلام استقلال کرد. مقدونیه تنها کشوری بود که بدون خونریزی از یوگسلاوی جدا شد. ولی یک مشکل بزرگ وجود داشت و اون هم استان مقدونیه در خاک یونان بود.

یونان از اینکه کشور جدید نسبت به سرزمین های شمالی یونان ادعایی داشته باشه، هراس داشت و از همون اول با ایجاد کشوری به نام مقدونیه مخالفت داشت. بلغارستان هم کمی نگران بود چون سال ها قبل بخش هایی از سرزمین مقدونیه رو به خاک خودش ضمیمه کرده بود. همه کشورهای اروپایی و سازمان ملل از کشور جدید با نام رسمی “جمهوری مقدونیه یوگسلاوی سابق” یاد می کردند. اما خود مقدونیه اصرار داشت که من “جمهوری مقدونیه” هستم. همین اختلاف با یونان باعث شد مقدونیه نتونه به ناتو و اتحادیه اروپا بپیونده. یونان هم به مرور اسم های مقدونیه ای شهرهای شمالی خودش رو به اسم های یونانی تغییر داد تا کار مقدونیه رو برای ادعا نسبت به اون ها سخت تر کنه. نهایتا دو سال بعد از سفر من و در سال ۲۰۱۹ یونان و مقدونیه در مورد اسم با هم توافق کردند و اسم رسمی کشور به “مقدونیه شمالی” تغییر پیدا کرد. با این توافق روند غربی شدن مقدونیه شدت گرفت، به ناتو پیوست و تبدیل به بیست و نهمین عضو ناتو شد. احتمالا به زودی مقدونیه شمالی به اتحادیه اروپا هم ملحق بشه.

کشور مقدونیه کنونی ۲۵۷۱۰ کیلومتر یعنی کمی بیشتر از استان کرمانشاه مساحت داره و با کشورهای یونان، بلغارستان، صربستان، آلبانی و کوزوو همسایه هست. مقدونیه به دریاهای آزاد راه نداره و محصور در خشکی هست. جمعیت کنونی مقدونیه حدود دو میلیون نفر و زبان رسمی کشور مقدونیه ای هست. حدود ۳۰ درصد مردم مسلمان هستند که یادگار حضور عثمانی ها در بالکان هست.

واحد پول مقدونیه، دینار مقدونیه هست. یک یورو در زمان سفر من ۶۱ دینار میشد. برای سفر به مقدونیه بهتره یورو داشته باشید چون تبدیلش به دینار راحت تره و خیلی از هتل ها فقط یورو قبول می کنند.

مسیر حرکت من در مقدونیه رو میتونید در نقشه زیر ببینید:

بهترین زمان سفر به مقدونیه

مناسبترین زمان سفر به مقدونیه تابستان هست ولی این فصل پر مسافر مقدونیه هم هست و هزینه های اقامت بیشتر از حالت عادی میشه. من از زمان سفرم که اواسط فصل بهار بود بسیار راضی بودم و اگر باز هم قرار باشه برم بهار یا پاییز رو انتخاب می کنم.

پرواز از ایران به مقدونیه

از ایران به مقدونیه پرواز مستقیمی وجود نداره و باید از پروازهایی با یک توقف استفاده کرد. مناسبترین پروازها رو پگاسوس با یک توقف در استانبول داره و قیمت پرواز رفت و برگشت تهران به اسکوپیه پایتخت مقدونیه از ۴۰۰ دلار شروع میشه. میتونید با مطالعه راهنمای خرید بلیط ارزان خودتون پروازهای مناسب مقدونیه برای تاریخ مورد نظرتون رو پیدا کنید.

ویزای مقدونیه

ما ایرانی ها باید قبل از سفر به مقدونیه ویزای مقدونیه رو با مراجعه به یکی از سفارت هاش تهیه کنیم. متاسفانه مقدونیه در ایران سفارت نداره و برای دریافت ویزا باید به ترکیه یا امارات سفر کنیم. مدارک لازم برای ویزای مقدونیه شامل رزرو بلیط و هتل، نشان دادن توان مالی، عکس و پر کردن فرم ویزا هست. برای اطلاع از آخرین وضعیت صدور ویزای مقدونیه به سفات مقدونیه در آنکار ایمیل بزنید: ankara@mfa.gov.mk

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

دارندگان پاسپورت ایرانی در صورتیکه ویزای شینگن چندبار ورود، امریکا، کانادا و انگستان داشته باشند میتونند ۱۵ روز بدون ویزا وارد مقدونیه بشند. یادتون باشه این ویزا باید از زمان خروج از مقدونیه حداقل ۵ روز اعتبار داشته باشه. من هم از همین قانون استفاده کردم.

شهر و دریاچه اوهرید

اتوبوسی که ساعت ۴ عصر از تیرانا حرکت کرده بود بالاخره ساعت ۸ شب به مرز آلبانی و مقدونیه رسید. گذر از مرز زمانبر بود و نزدیک یک ساعت طول کشید.

مامورای مرزی آلبانی پاسپورت ها رو کنترل کردند و مثل ورود به آلبانی هیچ مهری نزدند! بعد همه چمدون ها و کوله ها و اتوبوس به دقت بازرسی شد. کمی جلوتر اتوبوس توقف کرد و اینبار پاسپورت ها توسط مرزبانی مقدونیه جمع آوری شد.

برای اولین بار توی بالکان بین من و بقیه فرق گذاشتند و یک نفر اومد در اتوبوس گفت ایران بیاد پایین. مامور مرزی پرسید چرا اومدی اینجا، چند روز میمونی و محل اقامتت کجاست. پس از پاسخ من و نشون دادن رزرو هاستل، گفت اکی برو داخل اتوبوس. من چون ویزای شینگن چندبار ورود داشتم نیاز به ویزای مقدونیه نداشتم.

توصیه می کنم همیشه برای شب اول اقامتتون توی یک کشور جایی رو رزرو کنید، خصوصا که اگر مثل من با پاسپورت ایرانی سفر می کنید. خلاصه که نوادگان اسکندر مقدونی کمتر از اونی که انتظار داشتم سخت گیری کردند.

بعد از مرز اتوبوس به حرکتش ادامه داد و ساعت ۹:۱۰ شب مسافرهای اوهرید (اوخرید) Ohrid رو در شهری به اسم استروگا (Struga) پیاده کرد. از اونجا با روبرت فیلیپینی که توی اتوبوس باهاش هم صحبت شده بودم یک تاکسی به قیمت ده یورو (قیمت عادیش در روز ۵ یورو هست) برای اوهرید گرفتیم. بیست دقیقه بعد وسط شهر اوهرید بودیم و اولین رستورانی که دیدیم نشستیم به شام خوردن. نصف مرغ با مقدار کمی برنج شد ۳ یورو.

همه روز در مسیر بودم و خسته، بنابراین دیدن شهر عملا به صبح روز بعد موکول شد.شهر اوهرید مقدونیه شاید زیباترین شهر این کشور باشه. در ساحل دریاچه ای به همین اسم با خونه های سفید و سقف قرمز، کوچه های سنگفرش و تنگ، کمی مسجد و یک عالمه کلیسا و صومعه و تا دلتون بخواد کافه و رستوران که صندلی هاشون رو توی کوچه خیابون گذاشتند. شهر اینقدر زیبا هست و تاریخ غنی داره که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده. اوهرید با ۵۰۰۰ سال قدمت جزو اولین سکونت گاه های انسان در اروپاست. این شهر با قرار گرفتن در مسیر رم به قسطنطنیه اهمیت زیاده داشته و به اون لقب بیت المقدس بالکان رو دادند. در گذشته این شهر ۳۶۵ کلیسا داشته که هرکدام برای عبادت در یک روز سال بوده.

بعد از مدت ها یک همسفر داشتم و نصف روز مرکز شهر رو با هم دیدیم. روبرتو رفت اسکوپیه پایتخت مقدونیه و من بعد از کمی استراحت دوباره به شهرگردی مشغول شدم.

برای دیدن غروب آفتاب رفتم کلیسای سنت جان که روی تپه هست و بهترین جای اوهریده برای تماشای غروب. البته همه اوهرید روی یک تپه بزرگه و راه رفتن توش کمی تلاش نیاز داره. این سمت اومدید آمفی تاتر باستانی شهر و همینطور قلعه شهر که منظره عالی داره یادتون نره 👌

اسم شهر اوخرید هم من رو گیج کرد که چی اینجا بنویسم. خود مردم مقدونیه بهش میگند اوخرید ولی در زبان انگلیسی اوهرید گفته میشه. انتخاب با شما 😊

دو شب و یک روز در اوهرید بودم. محل اقامتم هتل-هاستل “سیتی این” City Inn یا City Hostel Ohrid بود. دو تا اسم داشت. قیمت تخت در اتاق ۸ تخته به همراه صبحانه خوب ۱۰ یورو بود. از نظر تمیزی و راحتی تخت بیشتر شبیه هتل بود تا هاستل.

شهر بیتولا در نزدیکی یونان

صبح به ترمینال اتوبوس شهر اوهرید رفتم و یک بلیط اتوبوس برای شهر بیتولا (Bitola) که دومین شهر بزرگ مقدونیه هست خریدم. بلیط اتوبوس دو ساعته ۲۱۰ دینار شد. اگر بلیط رفت و برگشت می خریدم میشد ۲۵۰ دینار. اینجا توی مقدونیه بلیط اتوبوس هم شبیه بلیط هواپیما، اگر رفت و برگشت رو با هم بخری قیمتش مناسبتره.

اول میخواستم شب رو بیتولا بمونم و یک هاستل رو هم انتخاب کرده بودم ولی توی ترمینال بیتولا یک امانت بار دیدم، کوله بزرگم رو گذاشتم اونجا و بعد از چند ساعت دیدن شهر سوار اتوبوس عصر شدم به مقصد اسکوپیه پایتخت مقدونیه. از بیتولا دو بار در روز قطار مسافربری به سمت اسکوپیه میره و بلیطش ۱۰۰ دینار از اتوبوس (۴۵۰ دینار) ارزونتره. یکی حدود ۱۲ ظهر و یکی ۶ عصر. دوست داشتم قطار رو تجربه کنم ولی زمانش مناسب نبود.

بیتولا بیش از چند ساعت گشت و گذار نیاز نداشت. جالبترین قسمتش بازار قدیمیش بود و مسجد زیبای حیدر کادی در شمال شرق بازار قدیم. وقتی رسیدم مسجد کسی اونجا نبود و نیم ساعتی از فضای آرامش بخش مسجد لذت بردم. بیتولا یک حمام قدیمی مربوط به دوره عثمانی هم داره که الان داخلش تبدیل به سوپرمارکت شده و فقط ظاهرش رو حفظ کرده.

بیتولا اومدید بازار تره بار در کنار بازار قدیم، قدم زدن کنار رودخانه شهر و دیدن برج ساعت در میدان مرکزی شهر رو از دست ندید. جاهای مختلف بازار قدیم فواره های برای آب نوشیدن و درکردن خستگی هست 👌

عکس های آتاتورک رو خیلی جاها دیدم و بعد از پرسیدن فهمیدم آتاتورک دبیرستانش رو اینجا توی شهر بیتولا که اون زمان جزوی از عثمانی بوده تحصیل کرده. اون دبیرستان الان تبدیل به یک موزه شده.

بیتولا با شهر پِلا یونان که محل تولد اسکندر مقدونی بوده کمتر از دو ساعت فاصله داره. مقدونیه ای ها از اینکه شهر پلا الان در مرزهای کشور یونان قرار گرفته خیلی نارحت هستند.

اسکوپیه پایتخت مقدونیه شمالی

از شهر بیتولا تا اسکوپیه (Skopje) پایتخت مقدونیه روی نقشه راهی نیست ولی اتوبوس یک مسیر مارپیچ رو رفت و بعد از سه ساعت و نیم رسید به ترمینال اسکوپیه که در کنار ایستگاه راه آهن شهر بود.

هاستل اسکوپیه (Skopje Hostel) که دقیقا وسط شهر هست رو به قیمت ده یورو رزرو کرده بودم. وقتی رسیدم ترمینال به جرج صاحب هاستل پیامک دادم، ۵ دقیقه بعد با ماشین اومد دنبالم و رسوندم هاستل، بدون اینکه هزینه اضافه ای دریافت کنه! داخل هاستل شدیم، کلید هاستل رو داد بهم و رفت. کس دیگه ای جز من توی هاستل نبود و مثل این بود یک خونه رو در مرکز شهر اسکوپیه با ۱۰ یورو دربست اجاره کردم 👌

یک ساعت پیاده روی شبانه توی اسکوپیه کافی بود تا بدونم برنامه یک شب موندنم باید بشه حداقل دو شب. شب اسکوپیه اینقدر خوبه که علی رغم خستگی دلم نمیومد برگردم هاستل. توی چند سال گذشته مقدونیه خیلی هزینه برای ساختمان های مرکز شهر و مجسمه مشاهیرش و نورپردازیشون کرده.

چندین پل زیبا روی رودخانه، فواره ها و مجسمه های های فراوان و یک عالمه جنب و جوش و شادی در مرکز شهر برقرار بود. شام رو در کباب پزی معروف دِستان که پشت طاق نصرت زیبای شهر هست خوردم. کباب های کوچک رو همه جای بالکان میشه پیدا کرد. ده عدد بچه کباب و نون و پیاز شد ۱۸۰ دینار مقدونیه.

شب توی هاستل اختصاصی اسکوپیه خواب راحتی داشتم و صبح بعد از خوردن چایی و بیسکوییت راهی دیدن اسکوپیه در روز شدم. شهر اسکوپیه هم شبش زیباست هم روزش. واقعا نمیتونم بگم کدومش زیباتره.

برای شروع به تور شهرگردی اسکوپیه رفتم. من و دو تا نروژی که برای مسابقات ماراتن اسکوپیه اینجا سفر کرده بودند، تنها شرکت کنندگان بودیم و یک جورایی تور خصوصی بود. این تور هر روز ساعت ده صبح از کنار مجسمه اسکندر شروع میشه. قیمت هم نداره و شما بعد از پایان تور بر اساس میزان رضایت مندیتون به راهنما انعام میدید. داستان های جالبی از شهر اسکوپیه، کشور مقدونیه و سیاست برامون تعریف کرد و چند تا مکان دیدنی در مرکز شهر رو نشونمون داد.

توی میدان مرکزی اسکوپیه یک مجسمه بسیار بزرگ از اسکندر مقدونی هست، زیر ستونش هم سه تا پیروزی بزرگ اسکندر در برابر یونان، ایران و هند نقش بسته. ولی یک مشکل وجود داره، قسمتی از سرزمین مقدونیه الان توی کشور یونانه و یونان اسکندر رو یونانی میدونه.

محل تولد اسکندر یعنی شهر پلا (Pella) هم الان جزوی از خاک یونان هست. الان یونان دشمن شماره یک مقدونیه هست و اصرار داره اسم این کشور باید عوض بشه.

خلاصه که سر تاریخ ۲۳۰۰ سال پیش حسابی با هم مشکل دارند. به همین دلیل خیلی بعیده مقدونیه بتونه جزو اتحادیه اروپا بشه.

توریست از ترکیه اینجا خیلی هست و روابط دو کشور هم خیلی خوبه، دلیلش هم معلومه: دشمن دشمن من دوست منه 😎

وقتی توی بازار قدیم با راهنما قدیم می زدیم یک خانم جالب که شبیه مادربزرگ های ایرانی بود دیدیم. یک مسیحی ارتدوکس بوده، بعد از ازدواج با یک مرد استانبولی مسلمان شده و یک مغازه کوچک شیرینی فروشی توی بازار اسکوپیه داره. طرفدار دو آتیشه اردوغانه، آنگلا مرکل رو هم خیلی دوست داره و معتقده این دو تا با هم رفیق هستند، دعواشون زرگریه 😅 اسم بزرگترین باقلواش رو هم گذاشته آنگلا مرکل.

راهنما در کل دل پری از اروپا داشت و اینکه بخاطر فشارهای یونان هی بهانه تراشی می کنند که به فلان دلیل نمیتونید عضو اتحادیه اروپا بشید. تعریف می کرد هر چند ماه پلیس فرانسه میاد اینجا و به پلیس مقدونیه آموزش میده که شما توی تظاهرات ها باید خویشتن دار باشید و از زور نباید استفاده کنید و … اما دو ماه قبل که توی پاریس تظاهرات کارگری بود و تلویزیون مستقیم پخش می کرد، برخورد وحشیانه پلیس فرانسه با معترضان ما رو شوکه کرد.

بعد از تور ناهار یک کباب خوشمزه با تاوچه گراوچه خوردم و برای خودم مشغول قدم زدن در شهر، دیدن قلعه و رفتن به بازار روز تره بار اسکوپیه شدم.

مجسمه و یادبودهای مادر ترزا رو جاهای مختلف اسکوپیه میشد دید. مادر ترزا متولد شهر اسکوپیه مقدونیه هست ولی بیشتر عمرش رو در کلکته هندوستان زندگی کرده . سه تا کشور مقدونیه، آلبانی و کوزوو سر اینکه کجاییه دعوا دارن. خانه ای در اسکوپیه مادر ترزا و فعالیت هاش که منجر به دریافت جایزه صلح نوبل شد رو معرفی میکنه. اکثر مردم مادر ترزا رو بخاطر کمکش به فقرا دوست دارند ولی عده ای هم هستند که تخصصش اون رو گداپروری میدونند.

عصر هم هوای بهاری خودش رو نشون داد و باد و بارون شد. مدتی پناه بردم به یک کاروانسرای قدیمی که الان “مدرسه” شده و منتظر بند آمدن باران شدم. امروز جزو روزهای خیلی خوب سفر بود 👌

شب خواب راحتی در هاستل که همچنان خالی بود داشتم و صبح روز بعد پیاده رفتم ترمینال اتوبوسرانی تا از اونجا به شهر پریشتینا پایتخت کوزوو برم.

هزینه های سفر من به مقدونیه

هزینه های من در مقدونیه شامل موارد زیر میشد:

• هزینه اقامت در هاستل:۲۰۶۰ دینار مقدونیه
• هزینه غذا و میوه و خوراکی: ۱۶۷۰ دینار مقدونیه
• هزینه حمل و نقل بین شهری: ۹۷۰ دینار مقدونیه
• هزینه سیم کارت ویپ با ۵۰۰ مگ اینترنت: ۲۰۰ دینار مقدونیه
• سایر هزینه ها: ۴۰۰ دینار مقدونیه

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

کل هزینه های سفر من در مقدونیه ۵۳۰۰ دینار مقدونی شد یعنی معادل ۸۷ یورو شد، بعلاوه ۱۰ یورو اتوبوس تیرانا به مقدونیه و ۶ یورو اتوبوس خروج از مقدونیه. در زمان سفر قیمت یورو حدود ۴۱۵۰ تومان بود.

تاریخ سفر: بهار ۱۳۹۶

مطلب بعدی

آلبانی خاص ترین کشور بالکان؛ سفرنامه، ویزا و راهنمای سفر

مطلب قبلی

کوزوو زخم التیام نیافته بالکان؛ سفرنامه، ویزا و راهنمای سفر