سفرنامه چین؛ شهر شیان و لشکر سربازهای سفالین

شهر ۳۰۰۰ ساله شیان (Xi`an) که مدت ۱۰۰۰ سال پایتخت امپراطوری چین بوده امروزه تبدیل به یک شهر نسبتا مدرن شده ولی با اینحال هنوز هم میشه با قدم زدن روی برج و باروهای باشکوه شهر شیان نسیمی از دوران امپراطوری رو احساس کرد. زیباترین جاذبه این قسمت از چین لشکر سربازهای سفالین هست که حدود ۱ ساعت با شهر شیان فاصله داره. شهر شیان مرکز ایالت شا آن سی (Shaanxi) هست و میشه گفت شرقی ترین شهر بزرگ در مسیر جاده ابریشم بوده. شهرهای اصفهان و شیان خواهرخوانده هستند.

مسیر پینگ یائو به شیان رو با قطار تندرو رفتم. در گذشته این قطارها تا ۳۵۰ و ۴۰۰ کیلومتر در ساعت هم حرکت می کردند ولی دولت چین بدلیل مسائل ایمنی سرعتشون رو به ۳۰۰ محدود کرده. هیچ برنامه ای برای شهر شیان نداشتم و ۲ ساعت قطار رو اختصاص داده بودم به پیدا کردن هاستل و اینکه وقتی ۱۱ شب میرسم به ایستگاه قطار شیان چطور ی خودم رو به هاستل برسونم. توی قطار با یک زوج جوان اهل بلژیک آشنا شدم. لورا و تون بیست سالشون بود و اوایل سفر یک سالشون به دور دنیا بودند. از این بهتر نمیشد، ۲ ساعت رو به آپدیت کردن صفحه اینستاگرام و تلگرام مشغول شدم و موقعی که رسیدم شیان تنها کاری که کردم این بود که دنبال لورا و تون راه بیافتم. ساعت ۱۲ رسیدیم هاستل و از شانس من یک تخت خالی داشت. هاستل ۴۰ یوانی بسیار تمیز، منظم و نزدیک مرکز شهر بود. انتخاب زوج بلژیکی عالی بود.

قسمتی از خیابان جلوی هاستل هرشب تبدیل میشد به پاتوق غذافروش ها و گاری هاشون. هر دو شبی که اونجا بودم از این خان نعمت که در چند قدمیم بود نهایت استفاده رو کردم.

اولین جایی که برای دیدن توی شیان انتخاب کردم لشکر سفالین یا جنگجوهای سفالین (terracotta army) بود. ۴۲ سال پیش کشاورزهای چینی هنگام حفر یک چاه بطور اتفاقی مقبره امپراطور چین شی هوان (اولین امپراطور چین بزرگ در ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) و ارتش سربازهای سفالین رو کشف کردند و دنیا با این کشف بزرگ باستان شناسی شگفت زده شد. محتمل ترین نظریه اینه که این ارتش بزرگ دفن شده در زیر خاک برای محافظت از امپراطور در دنیای پس از مرگ ساخته شده. این ارتش بزرگ که تخمین زده میشه شامل ۸۰۰۰ سرباز، ۱۳۰ ارابه جنگی و ۵۲۰ اسب باشه توسط هزاران هنرمند چین باستان خلق شده. تا امروز حدود ۲۰۰۰ هزار سرباز از زیر خاک بیرون آورده شده و اکتشاف همچنان ادامه داره. این سربازها که اندازشون از افراد معمولی چین بزرگتره از نظر چهره و آرایش مو با هم متفاوت هستند.

موزه تراکوتا ۱ ساعت با شهر شیان فاصله داره و از مرکز شهر هر ۵ دقیقه یک اتوبوس به سمت اونجا میره. بلیط ورودی سربازهای سفالین ۱۵۰ یوان هست و کارت دانشجویی غیر چینی هم قبول نمی کنند. بهتره آخر هفته یا تعطیلات اونجا نرید چون محوطه بازدید خیلی بزرگ نیست و ممکنه اصلا قادر به دیدن این اثر خارق العاده نشید. در یکی از تعطیلات چینی این مکان رکورد ۴۶۰ هزار بازدیدکننده در روز رو کسب کرده!

محوطه موزه شامل ۳ گودال بزرگه که فقط گودال اول حفاری گسترده ای توش انجام شده و دو تا گودال دیگه هنوز راه درازی پیش رو داره. هر ۳ گودال توسط ساختمان های سرپوشیده ای محافظت می شوند.

شهر شیان اقلیت بزرگی از مسلمان ها رو در خودش جا داده. محله ای که مسلمان ها اونجا هستند زنده ترین قسمت شهره و انواع و اقسام غذاهای خیابانی خوشمزه رو میشه اونجا پیدا کرد. مسجد جامع ۱۰۰۰ ساله شیان هم خیلی معروفه و یک از زیباترین مسجدهایی هست که تا امروز دیدم. سبک معماری مسجد کاملا چینی بود و از درخت و گل به خوبی برای ایجاد فضایی معنوی و دوست داشتنی استفاده کرده بودند. مسجد بلیط ورودی داشت ولی با گفتن “انا مسلم” با روی باز به داخل دعوتم کردند. رواق اصلی مسجد هم کلا برای توریست ها ممنوع بود و فقط افراد مسلمان اجازه وارد شدن داشتند.

شهر شیان یک پاگودا به اسم وحشی داره. خود پاگودا خیلی خاص نیست ولی رقص نور و آبی که هر شب ساعت ۸ اونجا برگزار میشه خیلی معروفه. جمعیت برای دیدن این نمایش رایگان بسیار زیاد بود و اگر میدونستم اینقدر شلوغ میشه برای رفتن به اونجا وقت نمیزاشتم.

دیوار تاریخی شهر شیان حدود ۱۴ کیلومتر طول داره و ۱۲ متر ارتفاع داره و دورتادور مرکز شهر رو گرفته. عرض دیوار  در پایین ۲۰ متر و در بالا ۱۵ متره و پهنای دیوار اونقدر هست که بشه روش به راحتی دوچرخه سواری کرد. بلیط ورودی بالا رفتن از دیوار ۵۵ یوان بود که با نشان دادن کارت دانشجویی شد ۲۷ یوان. کرایه دوچرخه برای ۲ ساعت هم ۴۵ یوان بود.

طبق عادت همیشگی گشت و گذار بی هدف در شهر، دیدن مردم عادی و خرید میوه از بازار روز بخشی از برنامه من در شهر شیان بود.

تاریخ سفر: بهار ۱۳۹۵

مطلب بعدی

سفرنامه چین؛ کوهستان جانگ جیا جیه یا کوهستان آواتار و غار اژدهای زرد

مطلب قبلی

سفرنامه چین؛ شهر پینگ یائو، خانه برادران وانگ و قلعه جانگبی